Οι σκλάβοι της Κίνας

Του ΡΟΥΣΣΟΥ ΒΡΑΝΑ
Οι απανωτές αυτοκτονίες νεαρών εργαζοµένων στη Νότια Κίνα, έχουν στρέψει τον τελευταίο καιρό την προσοχή των µέσων ενηµέρωσης στον εργοδότη τους, τη Φόξκον.
Η κινεζική εταιρεία έχει γίνει το σύµβολο µιας παγκοσµιοποίησης που καταπίνει νέους ζωντανούς.
Ο κινεζικός κολοσσός της παγκόσµιας βιοµηχανίας ηλεκτρονικών ειδών επιχείρησε πρόσφατα να εξωραΐσει τη δυσµενή εικόνα που έχει σχηµατιστεί γι αυτόν στο εξωτερικό µε µια σειρά µέτρων, από υποσχέσεις για αυξήσεις µέχρι τον εξαναγκασµό των εργαζοµένων να υπογράφουν υποσχετικό πως δεν θα αυτοκτονήσουν.

Οµως, στα εργοστάσιά της, οι υποσχέσεις δεν έχουν καθόλου ελαφρύνει τη βαριά ατµόσφαιρα. Η επιχείρηση ισχυρίζεται πως οι υπερωρίες δεν ξεπερνούν το όριο των 60 ωρών. Ωστόσο, οι εργαζόµενοί της λένε ότι µόλις το ξεπεράσουν, απλώς η επιχείρηση παύει να µετράει τις επιπλέον ώρες. Οι ίδιοι δεν µπορούν να κάνουν αλλιώς, εξηγεί η δηµοσιογράφος Μισέλ Τσεν. Ο βασικός µισθός δεν φτάνει για να ζήσουν. Ελπίζουν µόνο στις υπερωρίες. Το σύστηµα της εργασίας µε νόρµες είναι εξοντωτικό. Ο στόχος της παραγωγής είναι συνήθως 5.000 κοµµάτια την ηµέρα.
Αν υπάρχει αύξηση των παραγγελιών, ανεβαίνει στα 1.000 κοµµάτια. Η διεύθυνση δοκιµάζει αδιάκοπα την αντοχή των εργατών. Οσο πετυχαίνουν τη νόρµα τους τόσο την ανεβάζει περισσότερο.
Η δρακόντεια διοίκηση έχει επιβάλει µια κουλτούρα απόλυτης υποταγής. Οι εργαζόµενοι που ζουν σε κοιτώνες στις εγκαταστάσεις παραγωγής συχνά υποβάλλονται σε εξονυχιστικές έρευνες και παρενοχλήσεις. Σε αυτό το καθεστώς που θυµίζει πατερναλιστική δικτατορία, οι εργαζόµενοι παρακολουθούνται συνεχώς από φύλακες οι οποίοι έχουν αστυνοµικές εξουσίες.

Το µοντέλο λειτουργίας της Φόξκον έχει µεγάλη επιτυχία και έξω από την Κίνα, καθώς το πελατολόγιο της επιχείρησης περιλαµβάνει µεγάλα ονόµατα, όπως τη Νokia, την Αpple, την Dell και τη Sony. Στις εγκαταστάσεις της Φόξκον στη Νότια Ινδία, συµβασιούχοι εργαζόµενοι αντιµετωπίζουν τα ίδια προβλήµατα µε τους συναδέλφους τους στην Κίνα. Η επιχείρηση προτιµά την προσωρινή εργασία, που στερεί από τους εργαζοµένους το δικαίωµα της συλλογικής διαπραγµάτευσης. Στην Κίνα συνεργάζεται µε τις τοπικές αρχές για την καταστολή κάθε απόπειρας συνδικαλισµού. Το επίσηµο συνδικάτο είναι ελεγχόµενο, αγνοεί τα παράπονα των εργαζοµένων και αποφεύγει να τους ενηµερώνει για τα δικαιώµατά τους. Η Φόξκον είναι η µεγαλύτερη κατασκευάστρια ηλεκτρονικών ειδών στον κόσµο. Οµως, η υπευθυνότητά της έναντι των εργαζοµένων της δεν είναι ανάλογη του µεγέθους της. Και ούτε φαίνεται να βοηθάει καθόλου προς αυτή την κατεύθυνση το γεγονός ότι οι πελάτες της είναι ονόµατα διεθνούς φήµης.

Γιατί άραγε δεν της ασκούν πιέσεις ώστε να επικρατήσουν ανθρώπινες συνθήκες στη γραµµή παραγωγής;

Με εκατοντάδες χιλιάδες εργαζοµένους σε όλον τον κόσµο, το µιλιταριστικό µοντέλο της Φόξκον είναι κοµµένο και ραµµένο στις ανάγκες της παγκόσµιας οικονοµίας, που θέλει να βλέπει το εργατικό δυναµικό πειθαρχηµένο, οµογενοποιηµένο και ροµποτικά αποδοτικό. Και αυτό θα εξακολουθήσει, για όσο ακόµη οι καταναλωτές και οι πολυεθνικές που αγοράζουν τα προϊόντα της θα βολεύονται µε αυτό.

13 αυτοκτονίες στη Foxconn
Της ΝΤΙΝΑΣ ΒΑΓΕΝΑ
Για συνθήκες εργασίας απαράλλαχτα όμοιες στην απανθρωπιά τους με ισχύουσες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μιλούν από τις αρχές του χρόνου τα διεθνή ΜΜΕ, όταν στα εργοστάσια που διατηρεί στην Κίνα η εταιρεία-κολοσσός ηλεκτρονικών Foxconn ο ένας μετά τον άλλον άρχισαν να αυτοκτονούν οι εργάτες.
Δεκατρείς αυτοκτονίες τέτοιων Κινέζων high-tech σκλάβων επιβεβαιώνει έρευνα που έφεραν πρόσφατα σε πέρας 60 επιστήμονες και φοιτητές πέντε πανεπιστημίων της Κίνας, της Ταϊβάν και του Χονγκ Κονγκ. Οι ερευνητές πήραν συνεντεύξεις από περίπου 1.800 ενήλικους και ανήλικους εργάτες σε 12 διαφορετικά εργοστάσια της (εδρεύουσας στην Ταϊβάν) Foxconn μέσα στην κινεζική επικράτεια και, σε κείμενο 83 σελίδων, περιγράφουν την εργασιακή κόλαση μέσα στην οποία κατασκευάζονται συσκευές υψηλής τεχνολογίας, οι οποίες πουλιούνται πανάκριβα σε Δύση και Ανατολή: συσκευές όπως το iphone της Apple και αντίστοιχες των εταιρειών Dell, Nokia και Sony.
Η έρευνα δεν έχει ακόμη παρουσιαστεί επισήμως, αλλά σημαντικά αποσπάσματά της δημοσιοποιήθηκαν μέσω των ΜΜΕ σε Κίνα, Ταϊβάν και Χονγκ Κονγκ. Καταγράφονται εξοντωτικά κακοπληρωμένα ωράρια για ενήλικους εργάτες που κοπαδηδόν, σαν σύγχρονοι σκλάβοι τού, κομματικά ελεγχόμενου, κινεζικού κρατικού καπιταλισμού, οδηγούνται στα εργοστάσια της Foxconn από εργολάβους-σύγχρονους δουλέμπορους.
Μεγάλο ποσοστό των εργατών (πάνω από 920.000 στο σύνολό τους) είναι έφηβοι 17 ετών: θεωρούνται «μαθητευόμενοι» και σχεδόν ποτέ δεν πληρώνονται, ενώ δουλεύουν κατά μέσο όρο 83,2 ώρες υπερωρίες τον μήνα -πάνω από το διπλάσιο των προβλεπομένων 36 ωρών από την κινεζική νομοθεσία.
Ανατριχιαστικό το καταγραφόμενο στοιχείο της απόλυτης εξουσίας των επιστατών και υπαλλήλων ασφαλείας πάνω στο εργατικό προσωπικό: Πάνω από 28% των εργατών καταγγέλλουν συνεχείς σε βάρος τους προσβολές, το 16% έχουν υποστεί χειροδικίες και το 38% περιορισμούς μετακινήσεων με τη μορφή υποχρεωτικού εγκλεισμού στα άθλια υπνωτήριά τους.
Η Foxconn πάντως χτίζει επιπλέον εργοστάσια στο εσωτερικό της Κίνας, σε περιοχές όπου το εργατικό δυναμικό είναι ακόμη φτηνότερο και η πρόσβαση σε «αδιάκριτα» μάτια δυσκολότερη, επιδιώκοντας να αυξήσει τα «κεφάλια» των high-tech σκλάβων της σε 1,5 εκατομμύριο μέσα στο 2011. Αλλωστε, όπως δήλωσε πρόσφατα ο Τέρι Γκου, το αφεντικό της, στο δίκτυο Bloomberg: «Θα είμαι ειλικρινής. Η πρώτη αυτοκτονία, η δεύτερη, η τρίτη, δεν βλέπω να αποτελούν και μεγάλο πρόβλημα»
πηγη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ